تحقیقات یک مسیر ارتباطی مستقیم بین ریه ها و مغز پیدا می کند _اخبار روانشناسی جزیره ذهن

دکتر برایان ییپ، MD ’05, MSc’05، محقق بالینی در دانشکده پزشکی کامین و نویسنده ارشد در این باره می گوید: “ریه ها از حسگرها و نورون های مشابه در مسیر درد استفاده می کنند تا به مغز اطلاع دهند که عفونت وجود دارد.” مطالعه. “مغز علائم مرتبط با بیماری را تحریک می کند؛ آن احساس کلی ناخوشی، احساس خستگی و از دست دادن اشتهای شما. این کشف نشان می دهد که ممکن است مجبور باشیم سیستم عصبی و همچنین عفونت را درمان کنیم.”

قبل از این مطالعه که روی موش‌ها انجام شد، تصور می‌شد که عفونت در ریه‌ها و ذات‌الریه مولکول‌های التهابی را القا می‌کنند که در نهایت از طریق جریان خون به مغز راه پیدا می‌کنند. تصور می‌شد که بیماری نتیجه فعال شدن سیستم ایمنی است. با این حال، یافته ها نشان می دهد که بیماری ناشی از فعال شدن سیستم عصبی در ریه است.

درک گفتگوی ریه و مغز برای درمان مهم است زیرا باکتری هایی که باعث عفونت ریه می شوند می توانند یک بیوفیلم تولید کنند، پوششی که اطراف خود را احاطه کرده تا سیستم عصبی نتواند آنها را ببیند. این امر به حشره اجازه می دهد تا برای مدت طولانی در ریه ها پنهان شود، که ممکن است عفونت های جدی ریه را که کمتر علامتی هستند، روشن کند. به عنوان مثال، ناهنجاری غیرقابل توضیحی که ییپ در بخش مراقبت های ویژه (ICU) در طول کووید مشاهده کرد. این پدیده با نام «هیپوکسی شاد» در بخش‌های مراقبت ویژه در سراسر جهان ثبت می‌شد.

ییپ می گوید: “ما بیمارانی خواهیم داشت که سطح اکسیژن آنها بسیار پایین بود و اشعه ایکس تأیید می کرد که ممکن است نیاز به حمایت زندگی داشته باشند. با این حال، وقتی برای ملاقات بیمار رفتم، آنها می گفتند که احساس خوبی دارم.” این افراد با وجود اینکه ویروس به شدت به ریه های آنها آسیب می رساند، علائم بیماری محدودی را تجربه می کردند.

ییپ می گوید درک مسیرهای ارتباطی مغز ریه ممکن است پیامدهای گسترده ای برای افراد مبتلا به عفونت های مزمن ریه مانند فیبروز کیستیک (CF) نیز داشته باشد. بسیاری از افراد مبتلا به CF یک باکتری بیوفیلم در ریه های خود دارند و بدون علامت هستند. آنها احساس خوبی دارند، اما پس از آن شعله ور می شوند که ممکن است بسیار بیمار شوند. دلیل شعله ور شدن را همیشه نمی توان ردیابی کرد.

ییپ می‌گوید: «ممکن است شعله‌ور شدن عصب‌شناختی هم باشد که این افراد بدون علامت زندگی می‌کنند، زیرا باکتری‌ها پنهان شده‌اند.

یافته ها، منتشر شده در سلول، کار یک تیم بین رشته ای شامل متخصصان نوروبیولوژی، میکروبیولوژی، ایمونولوژی و بیماری های عفونی است.

“تخصص پزشکان معمولاً بر اساس اندام های فردی است، با ریه شناسان از ریه ها و متخصصان مغز و اعصاب مراقبت از مغز را انجام می دهند. مطالعه ما نشان می دهد که ریه در حال تغییر مغز و مغز در حال تغییر اندام است. این تلاقی ارتباط شیوه متفاوتی از تفکر است. ییپ می گوید در مورد بیماری. “همه اینها به مغز مرتبط است و احتمالاً مدارهای پیچیده تری نیز در حال وقوع هستند. اکنون می توانیم به هدف قرار دادن مدار عصبی همراه با آنتی بیوتیک ها برای مقابله با عفونت ها و بیماری های ناشی از آنها فکر کنیم.”

محققین دانشگاه کلگری Dr. دکتر کریستوف آلتیر، دکترا جو هریسون، دکترا دبورا کوراش، همراه با دکتر جیدیپ بینز، دکترای موسسه تحقیقات کرمبیل، تورنتو، نویسندگان مرتبط در این مطالعه هستند.

محققان اضافه می کنند که یک یافته منحصر به فرد دیگر وجود دارد. موش‌های نر بسیار بیمارتر از ماده‌ها بودند، حتی اگر همان عفونت باکتریایی را داشتند. محققان دریافتند که بیماری مردان بیشتر از زنان به ارتباطات عصبی وابسته است. ییپ می‌گوید این یافته می‌تواند به اصطلاح «آنفولانزای مردانه» اعتبار ببخشد، یک اصطلاح محاوره‌ای که در آن تصور می‌شود مردان بیماری‌های ناشی از عفونت‌های تنفسی را به شدت اغراق می‌کنند. به نظر می رسد که آنها ممکن است اغراق آمیز نباشند.