خلاصه: محققان رویکرد جدیدی را برای تعیین زمان ظهور هوشیاری در دوران نوزادی پیشنهاد می کنند. پیشنهاد آنها، بر اساس شناسایی نشانگرهای هوشیاری در بزرگسالان، و همچنین ردیابی زمانی است که این نشانگرها در رشد نوزادان ظاهر می شوند. این رویکرد، یک مسیر بالقوه برای درک این سؤال طولانی مدت ارائه می دهد.
این رویکرد شامل جستجوی رفتارهای خاص یا الگوهای فعال سازی مغز است که با هوشیاری در بزرگسالان مرتبط است و سپس پیدا کردن زمانی که این رفتارها در نوزادان شروع می شود. با شناسایی و گروه بندی طیف وسیعی از نشانگرهای موجود در رشد اولیه و ثانویه، هدف محققان این است که ظهور آگاهی را با دقت بیشتری مشخص کنند. با وجود چالش هایی مانند ناتوانی نوزادان در انتقال تجربیات خود، این روش می تواند بینش هایی را در مورد فرآیند پیچیده هوشیار شدن ارائه دهد.
حقایق کلیدی:
- روش جدید، شناسایی نشانگرهای هوشیاری بزرگسالان و ردیابی ظاهر آنها در نوزادان را پیشنهاد می کند.
- هدف پژوهشگران گروه بندی طیف وسیعی از نشانگرهای رشدی برای تعیین دقیق زمان ظهور هوشیاری است.
- این رویکرد به چالش مطالعه آگاهی در موضوعات غیرکلامی مانند نوزادان می پردازد.
منبع: دانشگاه بیرمنگام
دانشگاهیان روشی جدید و بهبود یافته را برای کمک به محققان برای کشف زمان ظهور هوشیاری در دوران نوزادی پیشنهاد می کنند.
چه زمانی انسان ها در طول دوره رشد آگاه می شوند؟ هنگامی که منتقدان از رنه دکارت فیلسوف فرانسوی قرن هفدهم در مورد هوشیاری نوزادان سوال کردند، او در نهایت پیشنهاد کرد که نوزادان ممکن است افکاری داشته باشند، البته افکاری ساده تر از افکار بزرگسالان.
صدها سال بعد، این موضوع که انسان ها چه زمانی هوشیار می شوند، سوالی است که همچنان برای روانشناسان و فیلسوفان یک چالش باقی می ماند.
اما اکنون در پاسخ به مقاله اخیر در گرایش های علوم شناختیدو تن از آکادمیسین از دانشگاه بیرمنگام راه بهبود یافته ای را برای کمک به دانشمندان و محققان در شناسایی زمان هوشیاری نوزادان پیشنهاد کرده اند.
دکتر هنری تیلور، دانشیار فلسفه، و اندرو برمنر، پروفسور روانشناسی رشد، رویکرد جدیدی را بررسی کرده اند که در حال ارائه است، که شامل شناسایی نشانگرهای هوشیاری در بزرگسالان، و سپس اندازه گیری زمانی است که نوزادان شروع به نشان دادن تعداد بیشتری از این موارد می کنند.
دکتر تیلور می گوید: «به عنوان مثال، تصور کنید که در بزرگسالان، ما می دانیم که یک رفتار بسیار خاص یا یک الگوی خاص از فعال سازی مغز، همیشه همراه با هوشیاری است.
سپس، اگر بتوانیم تشخیص دهیم که این رفتار یا فعال شدن مغز چه زمانی در نوزادان ایجاد می شود، دلیل خوبی داریم که فکر کنیم این زمانی است که هوشیاری در نوزادان پدیدار می شود. رفتارها و فعالیت‌های مغزی مانند این چیزی است که ما آن را «نشانگرهای» آگاهی می‌نامیم.»
این نوع رویکرد به شدت مورد نیاز است. زیرا نوزادان (بر خلاف بزرگسالان) نمی توانند به شما بگویند که از چه چیزی آگاه هستند. پروفسور برمنر گفت: «تعیین اینکه چه زمانی نوزادان هوشیار می شوند واقعاً سخت است. این بیشتر به این دلیل است که نوزادان نمی‌توانند تجربیات خود را گزارش کنند و همانطور که بیشتر والدین می‌دانند، می‌توانند نسبتاً در هنگام انجام کارهای آزمایشی نسبتاً همکاری نداشته باشند.
از آنجایی که نمی‌توانیم فقط از نوزادان بپرسیم که چه زمانی هوشیار می‌شوند، بهترین رویکرد این است که سعی کنیم طیف گسترده‌ای از نشانگرهای هوشیاری را که در رشد اولیه و اواخر رشد ظاهر می‌شوند، شناسایی کنیم، و سپس آنها را با هم گروه کنیم، این می‌تواند به ما در شناسایی زمان پدیدار شدن آگاهی کمک کند.»
در مقاله اخیر محققان (پروفسور تیم باین و همکاران) چهار نشانگر خاص هوشیاری را پیشنهاد کردند که برخی از آنها در مراحل پایانی بارداری وجود دارند و برخی دیگر در اوایل دوران نوزادی یافت می شوند. بر این اساس، این مطالعه استدلال می کند که هوشیاری زودرس (از آخرین سه ماهه قبل از تولد) ظاهر می شود.
اما پروفسور برمنر و دکتر تیلور می گویند که این استنباط، سایر نشانگرهای آگاهی را نادیده می گیرد. تحقیقات قبلی یک خوشه جداگانه از نشانگرها را شناسایی کرده است. آنها شامل:
• اشاره کردن ( جلب توجه شریک اجتماعی به یک شی و بررسی).
• کنترل عمدی (هماهنگی عمدی ابزار و هدف – به عنوان مثال، کنار کشیدن یک صندلی برای بازیابی یک شی ).
• حافظه صریح (تقلید معوق از اعمال).
دکتر تیلور گفت: «یکی از مسائل پیچیده این است که به نظر نمی رسد همه نشانگرها، به یک سن، برای ظهور هوشیاری اشاره کنند. موارد ذکر شده توسط Bayne و همکارانش بین سه ماهه سوم بارداری و اوایل نوزادی را نشان می دهد، اما نشانگرهای دیگر نشان می دهد که سن ممکن است حدود یک سالگی باشد.
در واقع، در نهایت، برخی از نشانگرها تنها در حدود 3-4 سال ظاهر می شوند. از آنجا که نشانگرهای بسیار متفاوتی از آگاهی وجود دارد که در مراحل اولیه و اواخر رشد ظاهر می شوند، نتیجه گیری بسیار دشوار است.
پروفسور برمنر نتیجه گرفت: «ما پیشنهاد می کنیم که یک رویکرد گسترده برای نشانگرها، از جمله آنهایی که در مراحل اولیه و ثانویه ظاهر می شوند، مورد نیاز است. ما همچنین توصیه می کنیم که طیف وسیعی از مدل های رشدی، برای شروع هوشیاری در نظر گرفته شود.
به عنوان مثال، ممکن است برخی از نشانگرها در یک خوشه در ابتدای رشد ظاهر شوند و برخی دیگر در یک خوشه بعدی. علاوه بر این، ممکن است نشانگرهای خاصی به طور مداوم و تدریجی ظاهر شوند که در دوران بارداری و در اوایل زندگی گسترش می یابند.
در مورد این آگاهی و رشد عصبی اخبار تحقیقات
نویسنده: تونی موران
منبع: دانشگاه بیرمنگام
مخاطب: تونی موران – دانشگاه بیرمنگام
تصویر: این تصویر به Neuroscience News اعتبار داده شده است
تحقیق اصلی: یافته ها در ظاهر خواهند شد گرایش های علوم شناختی