در میان بسیاری از علائم مخدوش کننده در بیمارانی که از عفونت COVID-19 بهبود می یابند، از دست دادن حافظه و مشکل در یادگیری است. با این حال اطلاعات کمی در مورد مکانیسمهای اختلالات شناختی مانند اینها که معمولاً مه مغز نامیده میشوند، وجود دارد.
در یک مطالعه جدید، محققان دانشگاه ایلینویز شیکاگو مکانیسمی را شناسایی کرده اند که باعث ایجاد مشکلات عصبی در موش های آلوده به SARS-CoV-2، ویروس پشت کووید-19 می شود. محققان همچنین درمانی پیدا کردند که به جلوگیری از این تغییرات کمک کرد. سارا لوتز، استادیار آناتومی و بیولوژی سلولی در کالج پزشکی، این تحقیق را رهبری کرد که در مجله منتشر شد. مغز.
این تیم بر روی سد خونی-مغزی تمرکز کردند که در سایر بیماریهای عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس نقش دارد. به طور معمول، این سد از مغز در برابر سلولها یا مولکولهای بالقوه مضری که در جریان خون در گردش هستند محافظت میکند. اما محققان دریافتند موشهای آلوده دارای رگهای سد خونی-مغزی نشتی و حافظه یا یادگیری بودند.
برای درک دلیل، محققان رگ های خونی مغز موش های آلوده را بررسی کردند تا ببینند کدام ژن بیشتر تغییر می کند. آنها کاهش قابل توجهی در مسیر سیگنالینگ به نام Wnt/beta-catenin یافتند که به حفظ سلامت سد خونی مغزی کمک می کند و از مغز در برابر آسیب محافظت می کند.
با این نتایج، تیم بررسی کرد که آیا ژن درمانی که مسیر Wnt/بتا-کاتنین را تحریک میکند، میتواند از آسیب مغزی در موشهایی که به SARS-CoV-2 آلوده شده بودند، جلوگیری کند.
در واقع، این کار را انجام داد.
لوتز گفت: “آنها نشت سد خونی مغزی کمتری داشتند و نفوذ سلول های ایمنی کمتری به مغز داشتند که منجر به بهبود یادگیری و حافظه شد.”
از آنجایی که سن یک عامل خطر برای اختلالات شناختی در انسانهای مبتلا به کووید-19 است، این تیم در تحقیقات خود بر روی موشهای مسنتر تمرکز کردند. آنها به طور خاص عفونت های خفیف را در موش ها ردیابی کردند. امروزه به لطف واکسن، عفونتهای خفیف و نه شدید، بیشتر موارد COVID-19 را در انسان تشکیل میدهند. لوتز گفت، با این حال حتی عفونت های خفیف نیز می توانند باعث اختلال شناختی شوند.
لوتز گفت، در حالی که این تحقیق تا ایجاد درمانی برای انسان ها برای جلوگیری از آسیب های شناختی پس از عفونت فاصله زیادی دارد، این مطالعه گام مهمی در این مسیر است.
او گفت: «هر زمان که بتوانید مکانیسم مولکولی را شناسایی کنید که به یک بیماری کمک می کند، در مورد زیست شناسی پایه و عوامل ایجاد بیماری به طور کلی یاد می گیرید. این تحقیق نشان میدهد که بهبود یکپارچگی سد خونی-مغزی میتواند مزایایی در پیشگیری از عوارض COVID-19 داشته باشد.
دکتر جلیس رحمان، پروفسور بنجامین گلدبرگ و رئیس دپارتمان بیوشیمی و ژنتیک مولکولی UIC و یکی از نویسندگان مقاله توضیح داد: یکی از درسهای مهم از همهگیری COVID-19 این است که حتی عفونتهای خفیف نیز میتوانند به شدت بر اندامها از جمله مغز تأثیر بگذارند. مطالعه.
رحمان گفت: «نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد عفونتهای تنفسی که میتوانند بر مغز تأثیر بگذارند، وجود دارد. خبر خوب این است که با مطالعه سیگنال های مولکولی فعال شده توسط عفونت و همچنین در طول التهاب بعدی که سیستم ایمنی به عفونت پاسخ می دهد، می توان درمان های هدفمند جدیدی را توسعه داد که از آسیب بیشتر به مغز و سایر اندام ها جلوگیری می کند.
سایر نویسندگان UIC این مطالعه عبارتند از: تروی تروینو، آویتال فوگل، گولیز اتکیران، سهشادری نیلادوری، مارک سنبورن، جیکوب کلاس، علی آلموساوی و جاستین ریچنر.
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/03/240321154850.htm