در اینجا 5 نکته برای مشارکت بهینه روانپزشک ورزشی در یک تیم وجود دارد:

1. خدمات بهداشت روان باید در محل تمرین در دسترس باشد: اگرچه مدل سنتی روانپزشکی که به پزشکان در دوران رزیدنتی آموزش داده می‌شود، شامل دیدن بیماران در محیط کلینیک است، اما مهم است که در دنیای ورزش انعطاف‌پذیر و سازگار باشیم. در واقع، با توجه به زمان‌بندی سخت، رفتن به خارج از محل برای دریافت خدمات سلامت روان، می‌تواند مانعی برای دسترسی به خدمات برای چندین ورزشکار باشد. برنامه تمرین و مسابقه ورزشکار، مانعی برای حضور در قرار ملاقات ها و انجام فعالیت های خودمراقبتی ایجاد می کند. این مطمئناً می تواند به استرس ورزشکار و همچنین به طور بالقوه به آسیب دیدن خلق و خوی آنها کمک کند.
2. روانپزشک ورزشی تیم باید در معرض دید و حضور مستمر باشد. حضور روانپزشک ورزشی اغلب برای آشنایی ورزشکاران با پزشک و کسب اطلاعات بیشتر در مورد خدمات موجود ضروری است. یکی از نقش‌های روانپزشک ورزشی ارائه آموزش در مورد چگونگی استفاده از خدمات، با تمرکز بر ابزارهای مدیریت استرس و افزایش عملکرد، می‌تواند به موفقیت آنها در داخل و خارج از زمین کمک کند. گاهی اوقات، بازیکنان به دلیل تصورات نادرست قبلی یا انگ هایی که در مورد سلامت روان وجود دارد، برای مشارکت در خدمات بهداشت روانی دوسوگرا (مردد) هستند. ایجاد یکپارچگی به جذب کردن ورزشکاران و کارکنان کمک می کند.
3. خدمات روانپزشکی نیز باید در اختیار مربیان و کارکنان تیم باشد. به دلیل برنامه ریزی ها و سفرهای سخت، مربیان و کارکنان تیم نیز استرس، فرسودگی شغلی و شرایط سلامت روان را تجربه می کنند. برای مربیان و کارکنان تیم دشوار است که در ساعات کاری منظم در قرار ملاقات با پزشک شرکت کنند، بنابراین ارائه خدمات روانپزشکی در محل برای اطمینان از اینکه آنها قادر به دریافت مراقبت های لازم هستند می تواند مفید باشد.
4. مدیریت باید از ادغام خدمات سلامت روان در بخش سلامت با تیم پزشکی ورزشی حمایت کند. بدون حمایت مدیر کل و دستیار مدیر کل و درک نیاز به خدمات سلامت روان، ادغام واقعی روانپزشک ورزشی در سازمان دشوار خواهد بود. برای حضور بهینه روانپزشکی ورزشی در پویایی تیم، داشتن حمایت سرمربی و مدیر کل، که واقعاً درک می‌کنند که خدمات سلامت روان عوامل مؤثر در موفقیت تیم هستند، ضروری است. این بسیار مهم است که رهبری سازمان به ماهیت محرمانه خدمات روانپزشک ورزشی احترام بگذارد تا محیطی برای ادغام موفقیت آمیز ایجاد کند.
5. باید بر پیشگیری و همچنین مداخله تمرکز داشت. برای ارائه مراقبت های جامع، روانپزشک ورزشی باید در تمام طول سال درگیر باشد نه فقط در طول فصل خاص. روانپزشک ورزشی در طول پیش فصل، با تمرکز بر مهارت‌سازی و توسعه ابزارهای لازم برای مبارزه با استرس و چالش‌ها، بازیکنان را آماده می کند. روانپزشکان ورزشی باید به طور مداوم با تیم درگیر شوند تا اطمینان حاصل کنند که بازیکنان، مربیان و کارکنان تیم، ابزارهایی را برای جلوگیری از تشدید نگرانی ها به یک بحران در اختیار دارند. با این حال، روانپزشکان ورزشی نیز برای مداخله در شرایط اضطراری در دسترس هستند.

برای یک روانپزشک ورزشی بسیار مهم است که از رهبری تیم حمایت دریافت کند و بتواند خدمات ثابت و در محل را برای ادغام واقعا موفق خدمات سلامت روان در یک سازمان ارائه دهد.